Roadtrip texas

Daar zijn we weer.......

Wat hebben we een leuke vakantie gehad maar wat hebben we ook weer veel meegemaakt tijdens onze ´kampeertrip´.

Zaterdag 11 juli: 05.00 's ochtends.....TTRRRIIINNGGGG......de wekker, oh nee niet nu al zo vroeg. Wie heeft het verzonnen om zo vroeg op pad te gaan om te gaan wandelen? Oh ja, dat waren we zelf. Met goede en frisse moed stonden we op om aan onze vakantie te gaan beginnen. De planning was om naar de Wichita Mountains te gaan (1.5 uur rijden) en daar een wandeling te maken met onze nieuwe hiking shoes....ik moet nog steeds lachen bij dat woord. We wilde om 06.30 in de auto zitten zodat we om 08.00 konden beginnen aan onze wandeltocht, want veel later moet je niet starten want dan wordt het veel te heet. 06.30 werd uiteindelijk 07.00 dus onze voorbereiding liep niet helemaal volgens planning. Gelukkig hadden we de avond ervoor de auto al ingepakt. Jeetje wat heb je veel spullen nodig als je gaat kamperen. Of ligt het gewoon aan ons dat we teveel spullen meenemen? Ik denk het laatste. De reis naar de Wichita Mountains verliep heerlijk rustig. We zeiden nog tegen elkaar, onderweg rijden we wel even langs de Starbucks en nemen we een koffie mee in de auto. Maar er was niks......geen auto´s, geen mensen, kilometers lange wegen zonder iets te zien en dus al helemaal geen Starbucks. Uiteindelijk kwamen we rond 08.30 aan bij het park, maar wat bleek het visitor center was gesloten i.v.m. de corona. Dat was niet zo handig want we hadden geen idee welke trails waar lagen en hoelang ze waren. Oke dan zoeken we het even online op, maar in the middle of nowhere was geen internet. Na eventjes rondgereden te hebben kwamen we een bord tegen met alle routes. Uiteindelijk kwamen we om 09.45 aan bij een route die we wilde gaan lopen. We hebben uiteindelijk maar de kortste gepakt i.v.m. de hitte. Maar wauw wat was het hier super mooi. Wandelen tussen de bizons hoe bijzonder is dat? Dat is wat anders als wandelen tussen de koeien in de Luense Paes. We hebben tegen elkaar gezegd dat we hier gauw een keer terug gaan met een iets andere voorbereiding. Het is overigens toch maar een stukje rijden. Na de wandeling zijn we de auto weer ingestapt en zijn we het park nog rondgereden tussen de bizons en longhorns die hier allemaal loslopen. We zijn uiteindelijk nog gestopt in Medicine Park. Een leuk dorpje waar we heerlijk konden afkoelen in een natuurbad en waar Lizz even heerlijk heeft gezwommen. In de middag zijn we richting onze eerste camping vertrokken (1.5 uur rijden). We zeiden al tegen Lizz als we dadelijk op de camping zijn dan gaan we snel de tent opzetten en dan gaan we lekker zwemmen. En daar was de camping in zicht....Yes. We reden het terrein op en kwamen langs het zwembad gereden......LEEG....helemaal LEEG. Wat is dit? 40 graden en we konden niet eens afkoelen in een zwembad. Dan maar de tent opzetten en ergens anders afkoeling zoeken. We hadden de tent thuis al een keer opgezet om te ´oefenen´ en dat was fantastisch. 5 minuten en de tent stond. Nou dat was een kippetje. Alles uitgeladen en het opzetten kon beginnen. Wind, wind en nog eens wind. We kregen het grondzeil niet eens neergelegd, laat staan een tent opgezet. Na bijna een uur plaren stond de tent nog steeds niet, hij waaide constant helemaal in elkaar. Even navraag gedaan bij de receptie of ze misschien een plaats hadden die minder in de wind stond. Nee dat was er niet, maar we mochten de tent naast de camper van de eigenaar zetten en daar konden we ook stroom pakken. Dus zo gezegd zo gedaan. Een paar minuten later stond de tent. Het kamperen kon beginnen. Begin van de avond wilde we even lekker gaan douchen zodat we fris en fruitig ons bedje in konden. Daar stonden we dan helemaal in ons nakie.....de kraan aan.....GEEN WATER !!! Wat was dit??? Maar de eigenaren waren inmiddels al vertrokken van de camping. Dan maar minder fris het bed in, we hadden geen andere optie. Lekker het bed in en de tent stond nog steeds. En daar begon het te onweren, nog wel heel ver weg, dus niks om ons zorgen te maken. Uiteindelijk begin van de nacht vielen we in slaap. Heerlijk windje dus lekker alles open. Begint het opeens te regenen, nog harden te onweren, stormen. OH mijn god waar waren we aan begonnen. De halve tent is die nacht weer ingestort. Rond een uur of 04.00 zijn we toch nog in slaap gevallen om vervolgens om 08.00 weer uit de tent te branden van de hitte. WAUW wat een fantastische geweldige verjaardag was dit. Nog nooit zo´n leuke dag gehad, maar in ieder geval een verjaardag om nooit meer te vergeten.

Zondag 12 juli: 08.00 wakker en helaas nog steeds geen water op de camping. Dan maar snel onze spullen pakken en gaan. Vandaag stond Amarillo op de planning (2.5 uur rijden). Vanuit de camping zouden we via de Route 66 naar de Cadillac Ranch gaan. Allemaal Cadillacs in een rij die op kop in de grond staan. Hier kan iedereen met spuitbussen op spuiten wat ze willen, dus onderweg maar even gestopt bij de Walmart en een paar kleuren spuitbus ingeslagen. Super leuk om gezien te hebben en Lizz heeft zich even helemaal kunnen uitleven. Hierna zijn we naar de volgende camping gereden. Daar eenmaal aangekomen werden we netjes ontvangen en naar onze plaats gebracht. Wauw wat een aardige mensen en wat zag deze camping er netjes, schoon en super leuk uit. Daar stonden we op onze campingplaats en het waaide nog harder dan de avond ervoor. We keken elkaar aan en pieste bijna in onze broek van het lachen. NEEE niet weer. hahah. We zijn uiteindelijk naar de receptie gegaan en gevraagd of ze nog een Cabin beschikbaar hadden. En yes, er was er nog 1 vrij voor 2 nachten. Er stonden alleen wat bedden in en verder niks. Dus douchen en wc moesten we in het sanitair gebouw doen, maar dit vonden we geen probleem. Snel de spullen naar binnen en we hebben vervolgens nog te hele middag heerlijk gezwommen. 'S avonds even een burgertje gebakken op de BBQ en optijd naar bed om de volgende dag naar Palo Duro te gaan. Wat waren we blij met onze cabin en wat zouden we heerlijk slapen. Totdat ik 's nachts wakker werd en dood en dood ziek was. Ach ja dit kon er ook nog wel bij. Strompelend met Willem ´s nachts naar het toiletgebouw gegaan en na een uurtje probeerde ik maar weer te gaan slapen.....

Maandag 13 juli: 05.30 zijn we weer opgestaan. Gelukkig was ik weer een stuk fitter alleen mijn maag was nog echt niet goed. Maar gelukkig goed genoeg om naar Palo Duro Canyon te gaan. Dit was maar een half uurtje rijden en we waren dan ook al om 07.30 aan het lopen. Nu hadden we een betere voorbereiding gedaan dan de eerste dag. We wisten precies wat we wilde lopen en waar deze trail lag. Wauw wat was het hier mooi. In het echt nog veel mooier dan op de foto´s. Hier hebben we een trail gelopen waar we verschillende sporen van dieren tegen zijn gekomen en richting het einde zelfs een ratelslang. Super om dit in het wild allemaal te zien. Na onze wandeling hebben we nog even het park rond gereden. Om 11.00 was het hier dan ook al 42 graden. Begin van de middag waren we dan ook weer terug op de camping en hebben we lekker nog gezwommen.  Voor de avond hadden we vervoer geregeld om te gaan eten bij The big Texan steakhouse die erg bekend is in Texas. Om 17:30 kwam een limo voorrijden met een grote hoorn van een longhorn voorop de motorkap. Het was duidelijk dat we in het echte Texas terecht waren gekomen. We hebben daar heerlijke steaks gegeten. Daarna weer lekker het bedje in want de volgende dag stond er weer een wandeling op de planning.

Dinsdag 14 juli: 05.00 ging de wekker. Wat een heerlijke nacht hebben we gehad. Dat hadden we wel even nodig na 2 slechte nachten. Vandaag stond Caprock Canyon op de planning (1.5 uur rijden). Wat een fantastische rit ernaar toe. Amper verkeer tegen gekomen en helemaal door de natuur gereden. Geen snelwegen, gewoon lekker rustige wegen. En ook hier zijn we goed voorbereid op pas gegaan. Ook hier liepen de bizons weer in de vrije natuur. Dit park was nog mooier dan het vorige park. Allemaal rode rotsen/stenen. Echt wauw !!! Tijdens onze wandeling zijn we niemand tegen gekomen. Heerlijk die stilte en alleen geluiden van de dieren om je heen. Om 11.00 hadden we de wandeling erop zitten en zijn we naar onze volgende camping gereden in Lubbock. Dit was nog ong. 3.5 uur rijden, maar het was zo heet tijdens de wandeling dat we het geen straf vonden om even in de airco in de auto te zitten. We waren redelijk op tijd op de camping en het werd maar heter en heter. In de middag was het er zelfs 50+. We hebben de hele middag in het zwembad gezeten en na zonsondergang was het iets aangenamer qua temperatuur. Het opzetten van de tent was overigens een fluitje van een cent maar in die hitte voelde het toch net even anders. We hebben s´avonds heerlijk spelletjes gedaan en heerlijk geslapen. Dit hadden we ons elke nacht zo voorgesteld. 

Woensdag 15 juli: Vandaag hebben we geen wekker gezet omdat we vandaag een rij dag hadden (6.5 uur) stond erop de planning. Voor ons als Nederlanders zijn dat hele afstanden maar de Amerikanen vinden die niet meer dan normaal. Dus we gaan gewoon mee in deze flow. We waren blij dat we zo goed hadden geslapen, zeker als je een lange rit voor de boeg hebt. De komende 4 dagen zouden we in 2 steden verblijven en we hadden besloten om met deze hitte 2 hotels te pakken i.p.v. in een tent te logeren. We gingen op weg naar Austin de hoofdstad van Texas. De autorit viel reuze mee. Een keer afwisselen met rijden, Lizz mocht af en toe voorin zitten , spelletjes doen, liedjes zingen, filmpje kijken. Het vloog voorbij. En weer geen snelwegen, alleen maar landwegen tientallen kilometers lang. Soms waren er momenten dat we heel lang geen verkeer tegen kwamen. 'S avonds aangekomen in Austin zijn we naar de bekende Congress Ave brug gegaan. We hadden gelezen dat hier iedere avond rond zonsondergang miljoenen vleermuizen uitvlogen. En zo was het. Wat bijzonder was dat om te zien. Meer dan een half uur lang alleen maar vleermuizen die uitvlogen. Op de foto's is dit een beetje te zien.

Donderdag 16 juli: Vandaag hadden we een chill dagje op de planning staan. Lizz wilde graag een dagje gaan zwemmen. We zijn naar Kraus Spring geweest een natuurbad waar we heerlijk de hele dag hebben vertoefd. Lekker een dagje niksen tussendoor.

Vrijdag 17 juli: De dag begon met een lekker ontbijtje bij de Starbucks. Vandaag zijn we naar Seaworld in San Antonio geweest. Hier hebben we een super leuke dag gehad met shows van dolfijnen, zeeleeuwen, en uiteindelijk een super mooie show van de orka´s. We hadden een tip gekregen waar we moesten gaan zitten. Hier konden we de orka´s bijna aanraken zo dichtbij zaten we. Lizz vond het helemaal geweldig. En Amerika zou Amerika niet zijn als ze ook nog een aantal achtbanen in een dierenpark hebben. Dus ook die hebben we nog eventjes meegepikt. Een super leuk en relaxte dag.

Zondag 18 juli: Vandaag zijn we de stad van San Antonio ingegaan. Een miljoenenstad waar het altijd mega druk is (werd ons verteld). Dus wij dachten dan gaan we met de City bus een trip doen dan kunnen we alles zien en doen zonder dat we veel last hebben van de drukte. De tour hadden we zo gedaan, want als er 8 mensen in de bus zaten was het veel. Een stad waar normaal miljoenen mensen waren, was nu niks. Er was niks te doen. Amper mensen op straat. Zo rustig en dat allemaal door de Corona. Hier zijn we met Lizz naar een leuk museum geweest de meeste van jullie kennen dit misschien wel (Ripley´s) Wij waren er al een keer geweest, maar Lizz wilde er graag naartoe. Veder hebben we nog over The River Walk gelopen, super mooi met allemaal terrasjes maar ook hier door de corona helaas bijna allemaal gesloten. We hebben 's avonds dan ook besloten om de dag erna weer richting huis te gaan. Door de corona zijn er voordelen maar zeker ook nadelen. Veel is gesloten, overal moet je mondkapjes dragen, dus een mooie reden om weer huiswaarts te keren.

We zijn afgelopen week nog naar een Ranch geweest in Scotland, een dorpje naast Wichita Falls. Hier hebben we een rondleiding gehad over het landgoed tussen de koeien en geiten. Lizz heeft alle dieren mogen voeren. Hierna werden we binnen uitgenodigd voor wat drinken en lekkers. Hier hebben we vervolgens nog een aantal uurtjes gekletst met die mensen en zijn we vervolgens uitgenodigd voor een diner. Hele aardige en vriendelijke mensen. Ze worden hier onder de Nederlanders de opa en oma genoemd.

Eind van de middag zijn we nog bij een Nederlands stel op bezoek geweest. Hij komt van Overloon dus het was wel leuk om de ouderwetse verhalen over de Koets en de Steeg op te halen. Grappig dan ben je zover van huis maar dan is de wereld toch klein. Hier hebben we heerlijk geborreld en Lizz heeft met de kinderen gespeeld. Hier kwamen al meteen slaapfeestjes ter sprake en dat met een jongen van 10 jaar oud. Oh mijn god niet dat hier over een aantal jaar nog een vakantieliefde uit voort komt. Ik zie mezelf later al bij het programma Grenzeloos verliefd hahahah, dus uiteindelijk zal het toch wel allemaal goed komen.

Gister zijn de hier in Wichita Falls nog naar een waterpark geweest. Hier hebben we ons de hele dag kunnen vermaken met zwembaden, glijbanen.

Het was toch even lekker om er een weekje tussenuit te zijn geweest. Helaas niet de vakantie die we eigenlijk gepland hadden maar die schuiven we door naar volgend jaar. En het kamperen was achteraf toch wel echt leuk al hebben we af en toe wel gevloekt. Nu zijn we weer heerlijk thuis en Willem gaat maandag weer aan het werk. Volgende week donderdag hebben we een gesprek op school en dan krijgen we te horen hoe ze gaan starten. Hopelijk kan ze toch echt naar school toe.

Wij gaan naar bedje toe want het is inmiddels alweer 00.30, allemaal een fijne zondag !!!!

Liefs Willem, Mayke en Lizz