We leven nog.....

We leven nog hoor!

We zijn inmiddels ruim 180 dagen, 2 bezoekjes aan Nederland, 1 vakantie en veel zonuren verder sinds ons laatste verhaal op de site. Enerzijds gebeurt er niet heel veel spectaculairs maar aan de andere kant hebben we nu wel weer voldoende om met jullie te delen.

De laatste keer dat we iets op de blog hebben gepost waren we net terug van onze camperreis. We hebben het daar nog steeds regelmatig over en deze herinneringen zullen ons nog lang blijven.

Willem was met goede bedoelingen begonnen, maar is hier gestopt dus dan voel ik toch weer die druk om het weer op te pakken ;).

De volgende reis stond eigenlijk alweer snel genoeg voor de deur. Bestemming: Nederland! Ondanks dat we Nederland niet heel erg missen (de frikandellen blijven we missen) hadden we er alle drie ontzettend veel zin in. Eindelijk weer iedereen zien en leuke dingen doen want de vorige vakantie in Nederland (2020) zaten we 2 weken in een lockdown. Gelukkig was deze keer wel alles open. Na een lange reis hebben we bij mam in de tuin geluncht en met Toos geknuffeld. Daarna naar Leunen, en omdat ik die dag jarig was, Amerikaanse donuts gegeten met iedereen. ‘s Avonds kwamen als verrassing ook nog snel even alle vriendinnen een glaasje bubbels drinken. We hadden de plannen om onze verjaardagen in Nederland te vieren met vrienden en familie en ook dit is gelukkig door kunnen gaan. Wat hebben we alle 3 genoten van deze dag. Ook heeft Lizz haar kinderfeestje gevierd met haar Nederlandse vriendinnen. Zo leuk om te zien hoe makkelijk kinderen weer met elkaar omgaan terwijl ze elkaar al een hele tijd niet hadden gezien. We hebben zoveel leuke dingen gedaan zoals: heel veel  etentjes, borrels, logeerpartijtjes, meidendag samen met Hanneke en Ize, en tot slot de kermis waar we nog 5 dagen met Lizz heen konden gaan. De dag voordat we weer naar huis vlogen hebben we een nachtje in Amsterdam geslapen en hebben we heerlijk bij Job gegeten. Ik ga het even per maand vertellen, want anders kom ik er geen wijs meer uit. (SHAME ON ME)

Augustus:

Na weer heerlijk in ons eigen bedje te hebben geslapen moest Willem weer meteen aan het werk en stond de dag erna weer een graduatie gepland dus het feesten ging meteen weer door. De week erna moest Lizz weer naar school en begon ze alweer aan haar 2e schooljaar hier in de States. De tijd gaat helaas zo erg snel. Ze zit weer in de klas bij haar beste vriendinnetje en de juf die ze graag wilde, dus dat was weer een hele geruststelling. Om weer even in het Texaanse leven te komen zijn we hier in de stad naar een Rodeo geweest. Geweldig om te zien, maar hoe dom kun je zijn om op zo’n opgefokte stier te gaan zitten die je er vervolgens toch weer binnen 2 sec af heeft liggen met alle gevolgen van dien. De show erom heen is nog leuker dan de hele Rodeo, dan kun je weer zien hoe trots de Amerikanen zijn op hun land. De Amerikaanse vlaggen en het volkslied ontbreken hier niet bij.

September:

In september is Lizz begonnen met voetbal samen met een vriendinnetje en ze vindt het zo leuk dat ze nu tijdens de winterstop zelfs is begonnen met zaalvoetbal. Tijdens de eerste training zijn we mee geweest, wij dachten we gaan eens even naast de lijn kijken hoe dat hier gaat. De mensen staan hier niet naast de lijn, nee iedereen neemt zijn eigen klapstoel mee, want ze zouden eens moe worden van staan. Aangezien wij ons wel redelijk aan willen passen doen we hier voortaan ook lekker aan mee. Voetbal of soccer hoe ze het hier noemen is wel echt een hele grote sport zelfs onder de meisjes wordt er heel veel gevoetbald.

Ook Willem is inmiddels weer een jaartje ouder geworden….37 staat er inmiddels op de teller. Dit hebben we dan ook heerlijk gevierd met allemaal lieve pakketjes vanuit Nederland. Nog steeds zo dankbaar dat we nog elke keer post vanuit Nederland mogen ontvangen. Vooral Lizz kijkt hier erg naar uit elke keer.

Oktober:

Begin Oktober was er hier in de stad een hulpdiensten dag. Daar kon je dus alles bekijken van de brandweer, politie, ambulance en het S.W.A.T. team. Ja dit bestaat dus echt. Ik zie in Nederland altijd met carnaval van die kleine kindjes lopen met pakjes van het S.W.A.T. team, maar het bestaat dus echt ;) En ja, ze rukken hier ook regelmatig uit. Ik bespaar jullie de verdere details. Het was een leuke dag om alles eens te zien hoe dat hier allemaal gaat. We zijn ook voor de eerste keer naar de bios geweest hier. Nou niet te geloven….je zit/ligt hier dus letterlijk in fauteuils met verwarming die je zelfs helemaal plat kan leggen totdat je in slaap valt. Willem kan hier verdere uitleg over geven.

Ook zijn we een weekendje naar Dallas geweest. Dit stond al zolang op de planning maar door de mega hete zomer hadden we dit even uitgesteld tot oktober. Uiteindelijk was het alsnog 38 graden…Maar dat mocht de pret niet drukken. Wat een super mooie stad is dit zeg. We hebben lekker even 2 dagen de toerist in eigen land uitgehangen.

Vervolgens stond er voor Willem nog een vergadering op de planning in Tucson, Arizona. Hoe ze het verzinnen weet ik niet maar dat is qua afstand hetzelfde als vanuit Nederland even een paar uurtjes vergaderen in Barcelona. Ik dacht dat ze moesten bezuinigen bij Defensie maar dat blijkt toch even iets anders te zijn. En aangezien we Lizz 6 dagen per half schooljaar thuis mogen houden hadden we besloten dat Lizz en ik mee zouden gaan en we er een mini roadtrip van een week van zouden maken. Wauw…wat hebben we weer toffe dingen mogen zien !!! We zijn onze trip begonnen in Roswell, New Mexico. Dit stond vorig jaar al op onze planning maar door de Covid was toen alles gesloten. Ze beweren dat hier vroeger ooit een ruimteschip met Aliens is geland, niet dat wij dit als nuchtere Hollanders natuurlijk geloven, maar het was erg leuk om te zien. Alles in dat dorp staat in het teken van Aliens en er is zelfs een heel museum. Vervolgens zijn we door gereden naar Alamogordo waar we een ranch hebben bezocht waar de pistache noten groeien. Die avond hebben we ook heerlijk gegeten in een Franse bistro met heerlijke wijnen. Ik dacht dat ze dit in Amerika niet kende maar het was vergelijkbaar met BRL of samen (de meeste van jullie kennen dit natuurlijk wel). Dit was echt een guilty pleasure en het hoogtepunt van onze trip hahaha. We hebben ook een bezoek gebracht aan White Sands. We hoorde al van mensen dat we dit echt moesten bezoeken als we in de buurt waren dus hebben we dit ook gedaan. Eerst even opgezocht op google om te kijken en die plaatjes zagen er net zo mooi uit zoals vroeger de vakantieplaatjes in de Neckerman reisgidsen. Aangezien dat mensen toen ook vaak van een koude kermis terug kwamen dachten we dat ons dat ook wel zou gebeuren. Maar niks was minder waar…….Dit was letterlijk één grote woestijn met zand zo wit als sneeuw. Super mooi en tof om dit te zien. We hadden sneeuwschalen meegenomen om te glijden en wat een lol hebben we gehad hier. ECHT EEN AANRADER. En ben je niet in de buurt…….een stukje hiervoor omrijden is ook niet zo erg;). We hebben ook het dorpje Tombstone bezocht. Willem is hier vroeger met collega’s weleens geweest en vertelde ons dat het wel leuk was om even te gaan kijken daar, maar even kijken werd vervolgens een hele dag. Tombstone is een klein dorpje waar alles nog is zoals vroeger (19e eeuw). Het lijkt net of je een oude western film binnenloopt. Heel leuk om alle oude saloons, restaurantjes en winkels te zien hoe dat in die tijd was. Ook kwamen we langs een winkel waar je foto’s kon laten maken in de originele kledingdracht net zoals je dat in Volendam ook kunt laten doen. Dan denk ik altijd jeetje dat ga je toch niet doen….ziet er niet uit en je betaald er een hoop geld voor……en nog geen half uur later zat ik daar zelf met een hoed op en een revolver in mijn hand…..NIET LACHEN !!!! FLITS, en klaar was het weer. Ondanks dit hebben we echt gelachen en een mooie herinnering eraan over gehouden. Dus mocht je Volendam een keer bezoeken, ik zeg gewoon doen !! Ook was er in Tombstone een begraafplaats met oude graven uit die tijd. Bij de entree kreeg je een boekje waarin staat bij welk graf wie ligt, waaraan en wanneer diegene is overleden (moord was een vrij normale doodsoorzaak in die tijd). Trouwens best handig want op de Boshuizen loop je je altijd te pleuris te zoeken. Heel bizar om te lezen wat er in die tijd allemaal gebeurd is en waaraan mensen zijn overleden. Eenmaal in Tucson aangekomen hadden we een heerlijk hotel met zwembad (rooftop) want het was er nog steeds rond de 35 graden. Zooo lekker dat weer, dat  ga ik echt weer missen als we terug zijn in Nederland. We hebben Saguaro National Park bezocht met de wereldberoemde Saguaro cactussen. WOW wat zijn deze ontzettend groot en mooi!! Dat was ook 1 van de dingen die op ons lijstje stond wat we in Amerika wilde zien, maar dit lijstje is inmiddels zooo groot geworden en blijft maar groeien dat het helaas niet gaat lukken om alles te zien en te doen in deze 3 jaar. De dag dat Willem vergadering had hebben Lizz en ik lekker een dagje doorgebracht aan het heerlijke zwembad. Even een dagje chillen tussendoor is altijd lekker. Toen Willem terug kwam van de vergadering had hij gehoord dat er in Tucson een restaurant zat met een Nederlandse eigenaar die bitterballen en puntzakken friet verkocht. Dus het was duidelijk wat we ‘s avonds gingen eten. Friet met bitterballen. Het was heerlijk, alleen vonden we onze eigen gemaakte bitterballen lekkerder hahah. De dag erna zijn we doorgereden naar Phoenix waar een directe collega van Willem zit. Hier worden de vliegers opgeleid voor de F35. We hebben een rondleiding gehad en mochten zelfs in, onder en rondom de F35 kijken. Super tof en interessant om dit te mogen zien, wat een beesten zijn het. Over het geluid zullen we het niet hebben dat mogen jullie binnenkort zelf meemaken als ze vanuit Volkel gaan vliegen ;) ’s Avonds zijn we naar The State Fair of Arizona geweest, dat is HET evenement van het jaar. Je kunt het vergelijken met een hele grote kermis met nog veel meer eten dan dat er attracties staan. Niet normaal, dit land bestaat alleen maar uit eten !! En uhhh als jullie klagen over de kermisprijzen in Venray…..een gemiddeld ritje kostte hier MINIMAAL $10 per persoon, per rit, dus de Venrayse kermis valt best mee. Na Phoenix zijn we in 2 dagen weer terug gereden naar huis met een tussenstop in Albuquerque. En wat vervelend dat hetzelfde restaurant uit Alamogordo hier ook een filiaal heeft. Dus jullie kunnen vast raden wat er ’s avonds op het menu stond !!

Eenmaal thuisgekomen werd het weer tijd om ons weer gereed te maken voor Halloween. We hebben met de Nederlanders een Halloween feestje gevierd waarbij iedereen super leuk verkleed was. Wij hadden zelfs een prijs gewonnen voor best verkleedde ‘’CHUCKY’’ family. Ook is hier in de stad een Hunted Carwash rondom Halloween. Je kunt dus door de wasstraat waar overal en op elk moment mensen in en voor je auto springen. Lizz vond het in het begin allemaal een beetje spannend maar uiteindelijk wel heel leuk. Ik zal de foto’s en filmpjes ook posten.

Ook heb ik nog een toffe dag gehad op het werk van Willem. Er is jaarlijks een Spouse Taxi day. Dat betekent dat de partners van de vliegers een dag kunnen zien en meemaken wat hun man elke dag doet. Aangezien Willem geen vlieger is zou ik niet mee kunnen maar uiteindelijk was er een vlieger zo aardig om mij mee te nemen. We werden helemaal aangekleed en mochten vervolgens mee in een straalvliegtuig. Helaas mochten we alleen maar voelen hoe hard de snelheid is met opstijgen van zo’n vliegtuig en gingen we net niet de lucht in. Dit mag niet zomaar en moet je verschillende trainingen voor hebben gedaan zoals Willem eerder heeft gedaan. Maar het was wel leuk om meegemaakt te hebben.

November:

November staat hier in het teken van Thanksgiving. Het grootste feest van het jaar. Dit wordt door sommige nog groter gevierd dan kerst. En als je dan aan de Amerikanen vraagt wat ze dan doen met Thanksgiving dan krijg je het antwoord eten, drinken en vooral American Football kijken. Nou leuk zeg, zelfde als we met kerst de hele dag met de familie naar een sportwedstrijd zitten te kijken. De week voor Thanksgiving waren we uitgenodigd voor een Lunch bij vrienden op de Ranch waar we ons vlees altijd kopen. Nou een kerstdiner is er niks bij. Zoveel eten en vooral nagerechten en dus zoetigheid. Toch leuk om eens een keer echt kalkoen te eten zoals je dat in Amerikaanse films ziet. Ik moet zeggen het was echt heerlijk !! Omdat het met de Covid op dat moment redelijk goed ging mochten we weer voor het eerst bij Lizz op school lunchen voor Thanksgiving. Heel erg leuk maar het eten was niet te eten. En weer stond er kalkoen op het menu maar dan van die dikke brokken geperst vlees. Ieuww hoe lekker de lunch op de Ranch was zo vies was het eten hier. Maar wel heel leuk om een keer samen te kunnen eten op school. Ook weer precies zoals in alle Amerikaanse films zit je in een grote kantine te eten waar mensen achter het buffet staan en het eten op je bord flatsen !! Met Thanksgiving zelf waren we uitgenodigd bij Willem z’n baas om te komen eten en drinken en ja hoor… American Football te kijken. Nou ik kan je vertellen dat Thanksgiving misschien het grootste familiefeest van het jaar is maar zeker niet het gezelligste. Uiteindelijk hebben we wel een super leuke en gezellige dag en avond gehad en wéér kalkoen gegeten. De zaterdag na Thanksgiving hadden we een etentje bij één van onze sponsoren met alle Nederlanders, ook dit was weer heel gezellig met helaas weer hetzelfde menu als alle voorgaande etentjes. Ik heb in mijn hele leven nog nooit zoveel kalkoen gegeten als in de maand November.

Lizz had deze maand ook een weekje vakantie van school maar omdat we net terug waren hadden we besloten om niet op vakantie te gaan maar gewoon een nachtje weg te gaan. We hadden gelezen dat in College Station het grootste kerst event van Texas was dus dat moesten we natuurlijk zien. Ik heb nog nooit zoveel kerstlichtjes bij elkaar gezien. Het was echt heel mooi om te zien en de sfeer die er hing was ook heerlijk. Overal kraampjes met bv. Glühwein, warme chocomelk, curry worst en wederom heel veel ander eten.

December:

De feestmaand is weer aangebroken en dat betekende hier wederom een hele drukke maand. Ik had mezelf aangeboden om 2 evenementen mee te organiseren. Heerlijk weer helemaal in mijn element om me weer uit te leven en dingen weer perfect te organiseren. Het eerste wat op de planning stond was ‘’Ben Donnell”. Dit is een kinderdagverbijf in een achterstand wijk waarvoor de Nederlanders ieder jaar iets willen betekenen. We gaan dan met een ‘’Sinterklaas’’ daar naartoe om cadeautjes te brengen voor de kinderen. Die kinderen snappen natuurlijk geen snars van wie Sinterklaas is, maar we hadden ze uitgelegd dat dit de Nederlandse kerstman is. Hoe moet je anders zo’n rare man uitleggen. Uiteindelijk hadden we elk kind een cadeautas gegeven met een pyjama, een leesboekje, kleurboek, kleurtjes en speelgoed erin. We hoorde op die dag alle schrijnende verhalen van de leidsters. Die ochtend was er een kindje binnengebracht zonder sokken en zonder jas terwijl het die dag stervend koud was. Je kunt je niet voorstellen wat die kindjes allemaal mee maken. Je hart breekt op het moment dat je die verhalen te horen krijgt en we hebben die zelfde dag nog een jas gekocht en naar het kindje gebracht. Het is maar een druppel op een gloeiende plaat wat we doen, maar iets is beter dan niks. Dus bij deze: Mochten jullie nu denken ik heb nog veel spullen liggen voor een kindje (0-4 jaar) wat weg mag (zoals: kleertjes, schoenen, sokjes, pyjama, romper enz. enz.) Dit kan gratis naar ons verstuurd worden. Neem dan even contact met me op !!! Je maakt die mensen er zo ontzettend blij mee.

Halverwege de maand stond het kerstdiner met de Nederlanders op de planning. Aangezien we wat later waren i.v.m. Covid hadden we niet meer zoveel keus uit accommodaties. Uiteindelijk hadden we een trouwkapel gevonden waar we een diner en feest konden geven. Er was verder niks dus alles moesten we zelf regelen van tafels en stoelen, borden en bestek, drank, eten en de gezelligheid. Ik heb het samen met 2 anderen georganiseerd en het was heel veel werk maar uiteindelijk zag het er zo mooi uit dat je bijna opnieuw wil gaan trouwen ;) Sorry Willem. Het diner begon om 18.00 en om 22.00 werden de eerste al zat in een taxi naar huis gezet. Het nadeel was wel dat we ‘s avonds om 23.30 nog alles moesten opruimen en schoonmaken om vervolgens om 00.00 de locatie te verlaten. Wij als optimistische Nederlanders dachten natuurlijk dat ons dat ging lukken met hulp van iedereen die eventjes de handjes uit de mouwen zou steken. Maar helaas liep alles even anders dan gedacht en vertrok iedereen na 22.30 langzaam maar zeker heel erg bezopen de zaal uit. Ik heb nog nooit zoveel zatte mensen op een hoop gezien. Het leek wel de slag om Wichita Falls. En die mensen moeten ons land verdedigen ………..?? Ik pies weer in mijn broek van het lachen als ik aan deze avond terug denk. Helaas kan Willem me bij dit stuk niet helpen want die lag zelf al vroeg gekotst en wel in de taxi op apegapen.

Een paar dagen later stond de trip naar Nederland op de planning. Lizz wilde heel graag iedereen in Nederland een keer verrassen en zomaar op de stoep staan dus wij dachten dat is best een goed plan. We hadden de tickets al in Oktober geboekt maar niks tegen iemand verteld alleen aan de ouders van Willem of we weer welkom waren om daar te logeren. Zelfs Lizz wist het pas 4 dagen van te voren. Het was weer een lange reis. Eerst naar Oklahoma gereden (2uur), gevlogen naar Dallas (1 uur), toen een overstap met vertraging (5.5 uur) en toen de vlucht naar Nederland (10 uur) en als laatste nog een treinreis naar Deurne (1.50 min). We waren kapot maar ohh wat hadden we zin om alle gezichten en reacties van iedereen te zien. En wat was het leuk. Niemand had iets verwacht en wat waren ze verrast. Helaas werden onze plannen een beetje verstoord door de lockdown die de dag erna weer inging……Nee niet alweer !!!! Dus hebben we heel veel binnen gezeten. Maar dat mocht de pret niet drukken. We hebben een ontzettend leuk en gezellig verblijf in Nederland gehad, ondanks dat sommige mensen in quarantaine zaten en we die maar 1 dagje hebben kunnen zien.

2022:

Inmiddels zitten we alweer in het nieuwe jaar en dat wil voor ons zeggen alweer op de helft. Wat gaat de tijd ongelooflijk snel helaas. Soms betrappen we ons zelf erop dat we met sommige dingen alweer bezig zijn met de terug verplaatsing terwijl we nog zoveel mooie dingen in het verschiet hebben. Gelukkig zijn de Amerikaanse grenzen inmiddels ook weer open en kunnen we bezoek gaan ontvangen. Zooo veel zin in om te laten zien hoe en waar wonen. Deze week staat het eerste bezoek gepland en komen Mam, Walter en Imke hierheen. Dan in het voorjaar Danielle en Hanneke en in augustus komen Lars en Maik. Zo fijn dat familie ons hier wil komen bezoeken en hopelijk kunnen we samen met hun nog meer mooie herinneringen maken. Ik zal proberen weer iets vaker een blog op de site te zetten dan hoeven jullie niet zo ellendig lang te lezen als jullie inmiddels niet al afgehaakt zijn. Ook staan er weer leuke foto’s en filmpjes op van de afgelopen maanden. Dit is niet om jullie jaloers te maken hoor maar dit is gewoon ons leven op dit moment hahaha. Dus al met al gaat het nog heel goed en hebben we het nog steeds reuze naar onze zin!!

Liefs Willem, Mayke en Lizz

Ps: De foto’s staan in 2 verschillende fotoalbums ;)